Copyright ©
Voorstellen en inzicht geven.
Allereerst zal ik mij even voorstellen. Mijn naam is Hendrik Willem Gaertman. Ik ben geboren op 22 maart 1940 aan de Groene Zoom 79 te Rotterdam Zuid. Voor de kenners is dat Tuindorp Vreewijk. Mijn vrouw heet Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ) en wij zijn in 1966 getrouwd en hebben 3 kinderen te weten de oudste onze dochter Mireille en twee jongens met de namen Dennis en Thomas.
Mijn vader’s naam is Hendrik Willem Gaertman, naar wie ik ben vernoemd, en zijn gezin woonde op voornoemd adres. Mijn vader was getrouwd met Johanna Agnes Suzanna Hendrika Zimmerman. Een heel lieve vrouw, die haar man immer heeft gesteund tijdens de moeilijke en gevaarlijke jaren in oorlogstijd. Zij zijn op 6 september 1933 getrouwd in Rotterdam. Mijn ouders hadden 4 kinderen : 2 jongens en 2 meisjes met de namen Jan, Henny, Henk en Mathilde.
Tijdens de Oorlogsjaren was mijn vader in leven gemeenteambtenaar aan het bureau voor lichamelijke opvoeding op het Raadhuis te Rotterdam. Mijn vader is op 36 jarige leeftijd in Augustaschacht onder erbarmelijke omstandigheden overleden.wat de mensen in Augustaschacht hebben doorgemaakt tart iedere beschrijving, maar daarover later wat meer.Mijn vader is tijdens de razzia’s van 10 en 11 november 1944 opgepakt door 2 of 3 Duitsers en 1 of 2 Hollanders. Totaal met 4 man met geweren in aanslag . Er was één Hollander bij en die noemde zich een bekende Amsterdamse bokskampioen een zekere “Kanero”. Het was in ieder geval iemand die de zijde van de Duitsers had gekozen en de man liet ook duidelijk blijken hoe geweldig hij was.
In aanwezigheid van mijn moeder en haar kinderen, kreeg mijn vader van die zekere “Kanero” de nodige klappen in zijn gezicht. Op zijn verzoek mocht hij vrouw en kinderen nog een "laatste" kusje geven, waarna hij onder bedreiging van geweren en geweld met veel machtsvertoon werd afgevoerd. Mijn vader had zich verzet om mee te gaan omdat hij de beschikking had over een vrijwaringsbewijs.
Alvorens verder te gaan over het oorlogsverleden en ter beeldvorming van ons gezin hoe het verder is gegaan het navolgende. Mijn moeder is op 6 februari 1953 als gevolg van een hersenbloeding tijdens de watersnood overleden. Mijn moeder heeft het verlies van haar man niet kunnen verwerken en bleef in 1945 achter met 4 kleine kinderen . Een grote zorg voor haar in een niet gemakkelijke tijd. Iedereen was na de oorlog met zijn eigen opbouw bezig. Bij het overlijden van mijn moeder was mijn leeftijd 12 jaar , mijn jongste zus Mathilde 10 en mijn oudere zus Henny 14 jaar. Mijn oudste broer Jan was 17 jaar. Vervolgens brak er een vrij moeilijke tijd aan in een stuurloos gezin.
Mijn broer Jan is in 1993 overleden. Hij heeft mij nooit iets verteld over de oorlogsjaren.Hij omzeilde immer mijn vragen en wilde mij waarschijnlijk hiervoor behoeden of beschermen. Ook mijn latere voogd Jan Gaertman, een oudere broer van mijn vader, heeft nooit iets over de juiste toedracht van het overlijden van mijn vader verteld. Ondanks dat ik het aan mijn voogd op latere leeftijd , na het overlijden van mijn broer Jan nogmaals had gevraagd, kreeg ik te horen dat het heel erg was en daar moest ik het dan mee doen. Mijn zus Henny is recentelijk op 13 februari 2018 overleden na een zwaar ziekbed. Haar man Frits Wonink overleed op 6 februari 2017 na eveneens een zwaar ziekbed.
Mijn jongste zus Mathilde was getrouwd met mijn vriend en latere zwager Leendert M. van der Ploeg. Zeer tot ons verdriet is Leen overleden aan de gevolgen van kanker op 27 augustus 2008. Hij was 68 jaar en hij heeft zich na zijn pensionering zeer verdienstelijk gemaakt in de functie van ziekenbezoeker bij zijn werkgever Croon Elektrotechniek B.V.
Henk, steller dezes, is getrouwd in 1966 met Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ). Zij was de dochter van Cees Blom en Anna van Sundert. Tiny is in 1944 geboren te Rotterdam. Haar ouders hadden evenals opa Blom één zaak in de Molensteeg in het centrum van Rotterdam. Vanuit de Molensteeg keek je zo naar de Laurenstoren. Na het bombardement in Rotterdam hadden zij helemaal niets meer en wat nu ? Mijn schoonmoeder zei altijd : "Ik had zelfs geen theelepeltje meer ". Later hebben zij onderdak kunnen vinden in Charlois op Rotterdam Zuid. Ondanks dit alles hadden zij gelukkig nog humor daar en in de woning in Charlois hing de volgende spreuk aan de muur :
"Vier dochters en Mama , vijf plagen voor Papa ! " Tiny mijn vrouw had drie zussen met de namen Rina, Fien en Agnes.