Copyright ©
Voorstellen en inzicht geven.
Allereerst zal ik mij even voorstellen. Mijn naam is Hendrik Willem Gaertman. Ik ben geboren op 22 maart 1940 aan de Groene Zoom 79 te Rotterdam Zuid. Voor de kenners is dat Tuindorp Vreewijk. Mijn vrouw heet Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ) en wij zijn in 1966 getrouwd en hebben 3 kinderen te weten de oudste onze dochter Mireille en twee jongens met de namen Dennis en Thomas.
Mijn vader’s naam is Hendrik Willem Gaertman, naar wie ik ben vernoemd, en zijn gezin woonde op voornoemd adres. Mijn vader was getrouwd met Johanna Agnes Suzanna Hendrika Zimmerman. Een heel lieve vrouw, die haar man immer heeft gesteund tijdens de moeilijke en gevaarlijke jaren in oorlogstijd. Zij zijn op 6 september 1933 getrouwd in Rotterdam. Mijn ouders hadden 4 kinderen : 2 jongens en 2 meisjes met de namen Jan, Henny, Henk en Mathilde.
Tijdens de Oorlogsjaren was mijn vader in leven gemeenteambtenaar aan het bureau voor lichamelijke opvoeding op het Raadhuis te Rotterdam. Mijn vader is op 36 jarige leeftijd in Augustaschacht onder erbarmelijke omstandigheden overleden.wat de mensen in Augustaschacht hebben doorgemaakt tart iedere beschrijving, maar daarover later wat meer.Mijn vader is tijdens de razzia’s van 10 en 11 november 1944 opgepakt door 2 of 3 Duitsers en 1 of 2 Hollanders. Totaal met 4 man met geweren in aanslag . Er was één Hollander bij en die noemde zich een bekende Amsterdamse bokskampioen een zekere “Kanero”. Het was in ieder geval iemand die de zijde van de Duitsers had gekozen en de man liet ook duidelijk blijken hoe geweldig hij was.
In aanwezigheid van mijn moeder en haar kinderen, kreeg mijn vader van die zekere “Kanero” de nodige klappen in zijn gezicht. Op zijn verzoek mocht hij vrouw en kinderen nog een "laatste" kusje geven, waarna hij onder bedreiging van geweren en geweld met veel machtsvertoon werd afgevoerd. Mijn vader had zich verzet om mee te gaan omdat hij de beschikking had over een vrijwaringsbewijs.
Alvorens verder te gaan over het oorlogsverleden en ter beeldvorming van ons gezin hoe het verder is gegaan het navolgende. Mijn moeder is op 6 februari 1953 als gevolg van een hersenbloeding tijdens de watersnood overleden. Mijn moeder heeft het verlies van haar man niet kunnen verwerken en bleef in 1945 achter met 4 kleine kinderen . Een grote zorg voor haar in een niet gemakkelijke tijd. Iedereen was na de oorlog met zijn eigen opbouw bezig. Bij het overlijden van mijn moeder was mijn leeftijd 12 jaar , mijn jongste zus Mathilde 10 en mijn oudere zus Henny 14 jaar. Mijn oudste broer Jan was 17 jaar. Vervolgens brak er een vrij moeilijke tijd aan in een stuurloos gezin.
Mijn broer Jan is in 1993 overleden. Hij heeft mij nooit iets verteld over de oorlogsjaren.Hij omzeilde immer mijn vragen en wilde mij waarschijnlijk hiervoor behoeden of beschermen. Ook mijn latere voogd Jan Gaertman, een oudere broer van mijn vader, heeft nooit iets over de juiste toedracht van het overlijden van mijn vader verteld. Ondanks dat ik het aan mijn voogd op latere leeftijd , na het overlijden van mijn broer Jan nogmaals had gevraagd, kreeg ik te horen dat het heel erg was en daar moest ik het dan mee doen. Mijn zus Henny is recentelijk op 13 februari 2018 overleden na een zwaar ziekbed. Haar man Frits Wonink overleed op 6 februari 2017 na eveneens een zwaar ziekbed.
Mijn jongste zus Mathilde was getrouwd met mijn vriend en latere zwager Leendert M. van der Ploeg. Zeer tot ons verdriet is Leen overleden aan de gevolgen van kanker op 27 augustus 2008. Hij was 68 jaar en hij heeft zich na zijn pensionering zeer verdienstelijk gemaakt in de functie van ziekenbezoeker bij zijn werkgever Croon Elektrotechniek B.V.
Henk, steller dezes, is getrouwd in 1966 met Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ). Zij was de dochter van Cees Blom en Anna van Sundert. Tiny is in 1944 geboren te Rotterdam. Haar ouders hadden evenals opa Blom één zaak in de Molensteeg in het centrum van Rotterdam. Vanuit de Molensteeg keek je zo naar de Laurenstoren. Na het bombardement in Rotterdam hadden zij helemaal niets meer en wat nu ? Mijn schoonmoeder zei altijd : "Ik had zelfs geen theelepeltje meer ". Later hebben zij onderdak kunnen vinden in Charlois op Rotterdam Zuid. Ondanks dit alles hadden zij gelukkig nog humor daar er in de woning in Charlois de volgende spreuk aan de muur hing :
"Vier dochters en Mama , vijf plagen voor Papa ! " Haar drie zussen waren Rina, Fien en Agnes.
Vorschläge und Einblicke geben.
Zuallererst werde ich mich vorstellen. Mein Name ist Hendrik Willem Gaertman. Ich wurde am 22. März 1940 im Groene Zoom 79 in Rotterdam Zuid geboren. Für Kenner ist das Tuindorp Vreewijk. Meine Frau ist Hubertina Cecilia Blom (Tiny) und wir sind verheiratet im Jahr 1966 und haben 3 Kinder, nämlich die älteste unsere Tochter Mireille und zwei Jungen mit den Namen Dennis und Thomas.
Mein Vater heißt Hendrik Willem Gaertman, nach dem ich benannt bin, und seine Familie lebte an der oben genannten Adresse. Mein Vater war mit Johanna Agnes Suzanna Hendrika Zimmerman verheiratet. Eine sehr süße Frau, die ihren Mann in den schwierigen und gefährlichen Kriegsjahren immer unterstützt hat. Si heirateten am 6. September 1933 in Rotterdam. Meine Eltern hatten 4 Kinder: 2 Jungen und 2 Mädchen mit den Namen Jan, Henny, Henk (Autor) und Mathilde.
Während der Kriegsjahre war mein Vater ein lebender Beamter im Sportamt des Rathauses in Rotterdam. Mein Vater starb im Alter von 36 Jahren in Augustaschacht unter entsetzlichen Umständen.
Was die Leute in Augustaschacht durchgemacht haben, entzieht sich jeder Beschreibung, aber dazu später mehr. Mein Vater wurde bei den Razzien vom 10. und 11. November 1944 von 2 oder 3 Deutschen und 1 oder 2 Holländern aufgegriffen. Insgesamt mit 4 Männern mit Waffen im Angriff. Da war ein Holländer und er nannte sich selbst einen berühmten Amsterdamer Boxmeister, einen gewissen "Kanero". Es war auf jeden Fall jemand, der sich auf die Seite der Deutschen gestellt hatte, und der Mann zeigte auch deutlich, wie groß er war. In Anwesenheit meiner Mutter und ihrer Kinder schlug dieser "Kanero"meinen Vater ins Gesicht. Auf seine Bitte hin durfte er seiner Frau und seinen Kindern einen "letzten Kuss geben, woraufhin er unter Androhumg von Waffen und Gewalt abgeführt wurde.
Mein Vater hatte sich dagegen gewehrt, weil er ein Sicherheitszertifikat zur Verfügung hatte. Bevor wir uns mit der Kriegsvergangenheit und der Wahrnehmung underer Familie befassen, wie sich die Dinge weiterentwickelt haben , wird folgendes gegeben. Meine Mutter starb am 6.Februar 1953 an den Folgen einer Hirnblutung während der Flut. Meine Mutter konnte den Verlust ihres Mannes nicht verkraften und wurde 1945 mit 4 kleinen Kindern zurückgelassen. Eine große Sorge für sie in einer nicht einfachen Zeit. Nach dem Krieg war jeder mit seiner eigenen Erziehung beschäftigt. Beim Tod meiner Mutter war ich 12 Jahre alt, meine jüngste Schwester Mathilde 10 und meine ältere Schwester Henny 14 Jahre. Mein ältester Bruder Jan war 17 Jahre alt. Dann begann eine ziemlich schwierige Zeit in einer Familie ohne Ruder.
Mein Bruder Jan ist 1993 gestorben. Er hat mir nie etwas über die Kriegsjahre erzählt, er hat sich immer meinen Fragen entzogen und wollte mich wahrscheinlich schützen oder beschützen. Mein verstorbener Wächter Jan Gaertman, ein älterer Bruder meines Vaters, erzählte mir nie von den richtigen Umständen des Todes meines Vaters. Obwohl ich meinen Vormund später im Leben nach dem Tod meines Bruders Jan gefragt hatte, wurde mir gesagt, dass es sehr schlecht war und ich es tun musste. Meine Schwester Henny ist am 13. Februar 2018 nach schwerer Krankheit verstorben. Ihr Ehemann Frits Wonink starb am 6. Februar 2017 nach schwerer Krankheit.
Meine jüngste Schwester Mathilde war mit meinem Freund und späteren Schwager Leendert M. van der Ploeg verheiratet. Zu unserem Leidwesen starb Leen am 27. August 2008 an den Folgen der Krebserkrankung. Er war 68 Jahre alt und nach seiner Pensionierung hat er sich in der Funktion des Patienten, der seinen Arbeitgeber Croon Elektrotechniek B.V. besucht, sehr verdienstvoll gemacht.
Henk, der Autor davon, war 1966 mit Hubertina Cecilia Blom (Tiny) verheiratet. Sie war die Tochter von Cees Blom und Anna van Sundert. Tiny wurde 1944 in Rotterdam geboren. Genau wie Opa Blom hatten ihre Eltern eine Sache im Molensteeg im Zentrum von Rotterdam. Vom Molensteeg aus hattest du den Laurenstoren angesehen. Nach dem Bombenanschlag in Rotterdam war nichts mehr übrig und was nun? Meine Schwiegermutter sagte immer: "Ich hatte nicht einmal einen Teelöffel". Später konnten sie in Charlois auf Rotterdam Zuid Unterkunft finden. Trotz alledem hatten sie zum Glück noch Humor, denn im Haus in Charlois gab es folgenden Zauberspruch an der Wand:
"Vier Töchter und Mama, fünf Plagen für Papa!" Ihre drei Schwestern waren Rina, Fien und Agnes.
Proposals and providing insight.
First of all, let me introduce myself. My name is Hendrik Willem Gaertman. I was born on March 22, 1940 at Groene Zoom 79 in Rotterdam Zuid. For connoisseurs this is Tuindorp Vreewijk. My wife's name is Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ) and we are married in 1966 and have 3 children namely the eldest our daughter Mireille and two boys with the names Dennis and Thomas.introduce and give insight.
My father's name is Hendrik Willem Gaertman, after whom I am named, and his family lived at the aforementioned address. My father was married to Johanna Agnes Suzanna Hendrika Zimmerman. A very sweet woman, who has always supported her husband during the difficult and dangerous years in wartime. They got married on September 6, 1933 in Rotterdam. My parents had 4 children : 2 boys and 2 girls with the names Jan, Henny, Henk and Mathilde.
During the War Years my father was a living civil servant at the Physical Education Office at the Town Hall in Rotterdam. My father died at the age of 36 in Augustaschacht under appalling circumstances.
What the people in Augustaschacht went through defies description, but more about that later. My father was arrested by 2 or 3 Germans and 1 or 2 Dutchmen during the raids of 10 and 11 November 1944. Total with 4 men with rifles at the ready . There was one Dutchman and he called himself a famous Amsterdam boxing champion a certain "Kanero". It was in any case someone who had taken the side of the Germans and the man also clearly showed how great he was.
In the presence of my mother and her children, that certain "Kanero" slapped my father in the face. At his request he was allowed to give his wife and children a "last" kiss, after which he was taken away under threat of guns and violence. My father had resisted to go along because he had a safeguard certificate at his disposal.
Before moving on to the war past and to our family's perception of how things have moved on, the following is given. My mother died on February 6, 1953 as a result of a brain haemorrhage during the flood. My mother was unable to cope with the loss of her husband and was left with 4 small children in 1945. A great care for her in a not easy time. After the war everyone was busy with his own upbringing. At the death of my mother my age was 12 years, my youngest sister Mathilde 10 and my older sister Henny 14 years. My eldest brother Jan was 17 years old. Then a rather difficult time started in a rudderless family.
My brother Jan died in 1993. He never told me anything about the war years. He always circumvented my questions and probably wanted to save or protect me from this. Also my later guardian Jan Gaertman, an older brother of my father, never told anything about the exact circumstances of my father's death. Despite the fact that I had asked my guardian again at a later age, after the death of my brother Jan, I was told that it was very bad and I had to deal with it. My sister Henny recently passed away on February 13th 2018 after a heavy illness. Her husband Frits Wonink died on the 6th of February 2017 after another heavy sickbed.
My youngest sister Mathilde was married to my boyfriend and later brother-in-law Leendert M. van der Ploeg. Much to our grief Leen died of cancer on August 27, 2008. He was 68 years old and, after his retirement, he made himself very creditable in the position of sick visitor at his employer Croon Elektrotechniek B.V.
Henk, the author of this article, was married in 1966 to Hubertina Cecilia Blom ( Tiny ). She was the daughter of Cees Blom and Anna van Sundert. Tiny was born in 1944 in Rotterdam. Her parents had like grandfather Blom one business in the Molensteeg in the centre of Rotterdam. From the Molensteeg you could see the Laurenstoren. After the bombardment in Rotterdam they had nothing at all and now what ? My mother-in-law always said: "I didn't even have a teaspoon anymore". Later they found shelter in Charlois on Rotterdam South. In spite of all this they still had a sense of humour because in the house in Charlois there was the following spell on the wall:
"Four daughters and Mommy, five tease for Daddy! "Her three sisters were Rina, Fien and Agnes.