De inhoud van deze website is Copyright ©

Mevr. Nekeman droeg voor mij in 1993 een gedicht uit haar hoofd voor,  wat Wim Osthoff dagelijks aan haar voordroeg na WO II

 

Weent over allen die daar staan

Aan muren blind verlaten

Weent over hen die hulploos gaan

Op krukken langs de straten

Weent over hen die Christus woord

Vertraden en beschamen

En over hen die nieuwe moord

Over ons graf beramen

Dat de tombe waar ik ben verworpen

Na hun schande

Door het eeuwig vuur verbrandde

Weg de paraden en 't gekniel van generaals met bloemen

Hem moog de geest van ons geslacht

Dat is geslacht verdoemme

 

 

 

Dit is een foto ontvangen van Frits Osthoff .Hier afgebeeld ziet u een foto van zijn vader Willem Mathijs Osthoff, die indertijd werkzaam was bij de Rotterdamse Bank op de afdeling buitenland. Wim was geboren op 26-10-1912 en is in 1981 overleden. Wim was in 1966 gescheiden en zijn vrouw heeft na de scheiding haar eigen naam ( Nekeman ) aangehouden. Hans Osthof de oudere broer van Frits is in 2002 overleden en zijn moeder Mevr. Nekeman op 28-11-1998.

 

Willem Mathijs Osthoff  was het maatje van Hendrik Willem Gaertman in Arbeitserziehungslager Augustaschacht. De Razzia's van Rotterdam brachten deze mannen bij elkaar. Zij hebben daar in dit concentratiekamp onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven  voorzover dat nog mogelijk was. De heer Osthof  heeft na het overlijden van mijn vader aldaar de Häftlingsmarke  KW 1312 gestolen met gevaar voor eigen leven. Deze Häftlingsmarke KW 1312 heeft hij kort na zijn thuiskomst in juni 1945 aan mijn moeder Jo Gaertman-Zimmerman gegeven.  Een week na zijn thuiskomst lag voor hem op de mat een oproep om naar Nederlandsch Indië te gaan. Hij kon dat niet en is toen uiteindelijk ingedeeld bij de bevoorrading voor Nederlands Indië. Men had dan ook totaal geen notie van wat zich daar in dat Arbeitserziehungslager  " Augustaschacht "  ( erger dan een concentratiekamp ) had afgespeeld. Het gezin Osthoff heeft enorm veel verdriet gekend als gevolg van zijn verblijf in Duitsland.   Zijn vrouw heeft na de scheiding in 1966 haar eigen naam Nekeman aangehouden. Het was onmogelijk om met haar man verder te leven door het enorme trauma van zijn verblijf  in Augustaschacht.            Het moet voor zijn vrouw en kinderen een enorm zware tijd zijn geweest, die vele sporen op het verdere leven van het gezin Osthoff hebben achtergelaten. Ik was zeer onder de indruk van het gesprek op 3 augustus 2018 met Frits en Riet Osthoff  die mij hebben bezocht in Oostvoorne. Dit gesprek is tot stand gekomen via een email ontvangen van Mirjam Huffener, managing director van de Lotty Veffer Foundation. Onze dank daarvoor is groot !

Na het overlijden van mijn broer Jan Gaertman in 1993 heeft Mevr. Nekeman telefonisch contact gezocht met mijn voogd Jan Gaertman ( een broer van mijn vader). Mijn moeder is in 1953 overleden tijdens de watersnood aan de gevolgen van een hersenbloeding. Na het lezen van de overlijdensadvertentie van mijn broer Jan in het AD in 1993 vroeg Mevr. Nekeman zich af of dat het kleine dikkertje ( steller dezes ) was die vroeger na de oorlog met zijn moeder bij haar aan huis kwam. Zij woonde toen aan de Olmendaal in Rotterdam Zuid ook wel Tuindorp Vreewijk genoemd.  Oom Jan Gaertman de oudere broer van mijn vader ( mijn voogd )  informeerde mij hierover en vervolgens heb ik een afspraak gemaakt in 1993 en Mevr. Nekeman bezocht. Zij woonde toen aan de Schinnenbaan 220 te Beverwaard in een serviceflat IJsselburg richting IJsselmonde. Kamer 902.

Na een bos bloemen aan haar te hebben overhandigd  vertelde ze mij dat Wim was gevorderd op 10 november 1944 toen de Razzia's op Rotterdam Zuid plaatsvonden. Het  huwelijk kon geen stand meer houden daar Wim een enorm trauma van zijn periode in Duitsland / Osnabrück / Ohrbeck / Georgsmariënhütte had overgehouden. Niet verwonderlijk wanneer je zou weten wat zich daar allemaal heeft afgespeeld. Wim was niet op de hoogte van het feit  , dat zijn vrouw in verwachting was. Wim kwam half juni  vanuit Duitsland thuis en een maand later werd Frits geboren op 25 juli 1945. 

Zij vertelde mij ook dat Papa een rib door zijn longen had en dat haar man Wim mijn vader met Oudjaar een puddinkje met bessensap ( een Godenmaal ) had gegeven. Zij noemde ook de naam van Cabooter en ik heb op mijn blaadje ook staan ene Burgerhout 21 jaar. Zij vertelde ook dat Wim voor mijn moeder de Häftlingsmarke KW 1312 uit het kamp had gesmokkeld, die ze daar ter plekke verplicht moesten dragen. Mevr. Nekeman was tijdens mijn bezoek in 1993 - 82 jaar oud. Wim Osthoff was in Budel geboren.

 

 

 

Dies ist ein Foto von Frits Osthoff. Hier ein Bild von seinem Vater Willem Mathijs Osthoff, der damals in der Auslandsabteilung der Rotterdam Bank arbeitete. Wim wurde am 26.10.1912 geboren und starb 1981. Wim wurde 1966 geschieden und seine Frau behielt nach der Scheidung ihren eigenen Namen (Nekeman). Hans Osthoff, der ältere Bruder von Frits, starb 2002 und seine Mutter, Frau Nekeman, am 28.11.1998.

Willem Mathijs Osthoff war der Kumpel von Hendrik Willem Gaertman in  Arbeitserziehungslager Augustaschacht. Die Razzias von Rotterdam brachten diese Männer zusammen, sie mußten in diesem Konzentrationslager in erbärmlichen Verhältnissen leben, soweit es noch möglich war. Nach dem Tod meines Vaters stahl Herr Osthoff dort die Häftlingsmarke KW 1312 mit Lebensgefahr. Er übergab diese Häftlingsmarke KW 1312 kurz nach seiner Heimkehr im Juni 1945 meiner Mutter Jo Gaertman-Zimmerman. Eine Woche nach seiner Heimkehr wurde er eingeladen, auf der Matte nach Niederländisch-Ostindien zu gehen. Er konnte das nicht und wurde schließlich für die Lieferung nach Niederländisch-Indien bestimmt. Was in diesem Konzentrationslager in Augustaschacht passiert war, war völlig unbekannt. Die Familie Osthoff hat durch ihren Aufenthalt in Deutschland viel Leid erfahren. Seine Frau hat nach der Scheidung 1966 ihren eigenen Namen Nekeman behalten. Es war unmöglich, weiter mit ihrem Mann zusammenzuleben, denn zu einem bestimmten Zeitpunkt glaubte er, seine Frau sei Hitler. Es muss eine große Zeit für seine Frau und seine Kinder gewesen sein, die viele Spuren im weiteren Leben der Osthoff-Familie hinterlassen haben. Ich war sehr beeindruckt von der Unterhaltung am 3. August 2018 mit Frits und Riet Osthoff, die mich in Oostvoorne besuchten. Dieses Gespräch wurde über eine E-Mail von Mirjam Huffener, Geschäftsführerin der Lotty Veffer Foundation, initiiert. Unser Dank dafür ist großartig!

 

Nach dem Tod meines Bruders Jan Gaertman im Jahr 1993 kontaktierte Frau Nekeman telefonisch meinen Vormund Jan Gaertman (einen Bruder meines Vaters). Meine Mutter starb 1953 während der Flut an den Folgen einer Hirnblutung. Nachdem Nekeman 1993 die Todesanzeige meines Bruders Jan im Algemeen Dagblad gelesen hatte, fragte er sich, ob das der kleine Junge war (der derjenige war, der nach dem Krieg mit ihrer Mutter zu ihr nach Hause kam). Sie lebte dann im Olmendaal in Rotterdam Süd, auch Tuindorp Vreewijk genannt. Onkel Jan (mein Vormund) hat mich darüber informiert und dann habe ich 1993 einen Termin vereinbart und Frau Nekeman besucht. Sie lebte dann auf der Schinnenbaan 220 in Beverwaard in einer Service-Wohnung IJsselburg in Richtung IJsselmonde. Zimmer 902.

Nachdem sie ihr einen Blumenstrauß übergeben hatte, erzählte sie mir, dass Wim am 10. November 1944 requiriert worden war, als die Razzias in Rotterdam zuid stattfanden. Die Ehe konnte nicht mehr bestehen, weil Wim ein riesiges Trauma seiner Zeit in Deutschland / Osnabrück / Ohrbeck / Georgsmarienhütte hatte. Nicht überraschend, wenn Sie wissen würden, was dort passiert ist. Wim war sich nicht bewusst, dass seine Frau schwanger war. Wim kam Mitte Juni aus Deutschland nach Hause und einen Monat später wurde Frits am 25. Juli 1945 geboren.

 

Sie erzählte mir auch, dass Papa eine Rippe in den Lungen hatte und dass ihr Ehemann Wim meinem Vater einen Pudding mit Beerensaft (ein Gottesessen) mit Silvester gegeben hatte. Sie erwähnte auch den Namen von Cabooter und ich habe auch einen Burgerhout 21 Jahre alt auf meinem Blatt. Sie sagte auch, Wim habe die Häftlingsmarke KW 1312  für meine Mutter aus dem Lager geschmuggelt, den sie dort sofort tragen müsse. Frau Nekeman war 82 Jahre alt bei meinem Besuch im Jahr 1993. Wim Osthoff wurde in Budel geboren.

 

 

 

Frits Osthoff met de penning Häftlingsmarke (KW 1312 ) die zijn vader Willem Mathijs Osthoff na het overlijden van mijn vader Hendrik Willem Gaertman , uit het kamp had gesmokkeld. Dit heeft hij gedaan  met gevaar voor eigen leven om die vervolgens bij zijn terugkomst uit Duitsland aan mijn moeder te geven. Deze ontmoeting met Frits en Riet Osthof na 73 jaar blijft heel bijzonder ! Deze Häftlingsmarke is de enige penning die uit het kamp in Ohrbeck is gekomen.

Frits Osthoff mit der Häftlingsmarke (KW 1312), die sein Vater Willem Mathijs Osthoff, nach dem Tod meines Vaters Hendrik Willem Gaertman, aus dem Lager schmuggelte. Er tat dies mit einer Gefahr für sein eigenes Leben und gab es meiner Mutter bei seiner Rückkehr aus Deutschland. Dieses Treffen mit Frits und Riet Osthoff nach 73 Jahren bleibt etwas ganz Besonderes! Diese Häftlingsmarke ist die einzige, die aus dem Lager in Ohrbeck kam.

 

 

Häftlingsmarke KW 1312 die mijn vader Hendrik Willem Gaertman moest dragen in het concentratiekamp Augustaschacht te Ohrbeck.  Iedere gevangene had zo zijn eigen nummer. KW staat voor Klöckner Werke in Georgsmariënhütte ,waar Wim Osthoff en Henk Gaertman te werk werden gesteld. Zij moesten daar in één van de vijf ovens werken met pikhouwelen. Een verschrikkelijke tijd weinig of geen eten, 's ochtend voor zij naar het werk gingen mochten zij naakt op appèl staan van 5 tot 7 uur om vervolgens bij 12 graden vorst te worden natgespoten. Volker Issmer ,de Duitse historiker, heeft veel wat hij kon achterhalen aan de hand van verklaringen van gevangenen  in zijn boeken beschreven wat daar in 1944 heeft plaatsgevonden.

Hendrik Willem Gaertman werd 36 jaar - 1908 - 1945 maakte deel uit van het verzet op Rotterdam Zuid.

Hendrik Willem Gaertman war 36 Jahre - 1908 - 1945 war Teil des Widerstands in Rotterdam Süd .

Dit is een foto uit ca 1947 genomen door ????? Wim Osthoff ???  in de achtertuin aan de Groene Zoom 79 te Rotterdam Zuid.

Van links naar rechts boven Mevr.Osthoff Frits Osthof , Mijn zus Henny met pop , Mijn moeder Jo Gaertman-Zimmerman en mijn jongste zus Mathilde. Links op de voorgrond Hans Osthoff mijn broer Jan en Henk steller dezes. Deze foto is gemaakt in de achtertuin van ons woonhuis aan de Groene Zoom 79 te Rotterdam Zuid. Tuinhekjes waren er niet meer die waren gestolen of verstookt in de barre (honger)winter van 1944. Hoogstwaarschijnlijk is deze foto gemaakt door Willem Mathijs Osthoff. 

 

Onze ontmoeting op  3 augustus 2018 te Oostvoorne. Links Frits Osthoff en rechts Henk Gaertman

met de Häftlingsmarke KW 1312. Dit alles 73 jaar na dato !

                                                  Tekst : Hendrik Willem Gaertman                               

Foto   : Riet Osthof

Dit is Frits Osthoff en Henk Gaertman middels een verbinding met de Häftlingmarke KW 1312. In het Arbeitserziehungslager  Augustaschacht was dit het identificatieplaatje van Hendrik Willem Gaertman wat hij  aldaar ter plaatse moest dragen.  Nadat mijn vader op 8 januari 1945 op gruwelijke wijze was vermoord heeft de vader van Frits   : "Willem Mathijs Osthoff "  met gevaar voor eigen leven dit uit het kamp kunnen smokkelen en het als aandenken na de bevrijding aan mijn moeder Jo Gaertman - Zimmerman gegeven.                                                                                                                                     

Het was het enige plaatje wat uit het kamp is gekomen.

de rest hebben de Nazi''s vernietigd