Op uitnodiging van de Gemeente Westvoorne ontving ik een schrijven van de heer Peter de Jong voormalig burgemeester voor het bijwonen van deze herdenking. De evangelist Leendert van der Meer werd gefusilleerd door de Duitse bezetter voor het verbergen van radio's en het beluisteren van Radio Oranje. Dit alles in het bijzijn van meerdere getuigen, Na het herdenkingsjaar 75 jaar vrijheid in 2020 bleek er behoefte te bestaan aan een herdenking van deze trieste gebeurtenis. De gemeente , alsook de Stichting Herdenking Oorlogsslachtoffers gaven daar graag gehoor aan. 

Aan de hand van mijn bijdrage aan de uitgave "Ooggetuigen van de oorlog " ontving ik de uitnodiging bij dit herdenkingsmoment aanwezig te zijn op de plek waar dat indertijd in 1944 plaatsvond aan de C.Sipkesslag in Oostvoorne ( nabij Heesterhof , ca  200 meter vanaf de kruising met de Duinzoom ).

De heer Leendert van der Meer is 54 jaar geworden en was geboren 16.2.1890 te Dordrecht en overleden op 11 oktober 1944. Hij is begraven op de Gem.Begraafplaats te Oostvoorne vak / rij / nummer A.

Na voordracht van de heer Peter de Jong , Joke Winkelhorst en Maarten van de Polder kwam er onverwachts nog een getuige naar voren.

Citaat Joke Winkelhorst

Toevoeging evangelist van der Meer

Onverwachts kwam er nog een getuige naar voren.

Maarten van de Polder was nog een kleuter, hij was 4 jaar, toen hij getuige werd van de moord op van der Meer. Het gezin van de Polder woonde destijds in het witte huisje aan het begin van het Sipkespad , aan de Duinzoom. In de Tweede Wereldoorlog werden de duinen sperrgebiet en moest het gezin meerdere malen verhuizen , naar Rockanje, weer terug naar Oostvoorne , maar ook dat stukje werd sperrgebiet, dus weer verhuizen.

Aan het eind van de oorlog , in 1944, kregen ze toestemming om weer terug te keren naar hun huis aan het Sipkespad. Kort daarop werd van der Meer samen met 3 getuigen gearresteerd en ter ondervraging naar de bunkers gebracht. 

Maarten heeft gezien, dat mensen waaronder vrouwen , eten in een rode zakdoek naar de Duitsers brachten. Ze liepen voor hun huisje dwars door de tuin naar de bunkers. Toen hij zijn moeder vroeg wat die mensen daar gingen doen, kreeg hij een streng ontwijkend antwoord. Ik weet het niet , daar moet je niet over praten , je mond houden.

Uit gesprekken met de nabestaanden van de drie getuigen bleek, dat de vrouwen eten kwamen brengen voor hun mannen, die daar gevangen zaten in de bunkers. Niet veel later daarna werden de bewoners gesommeerd om toe te kijken hoe Van der Meer werd gefusilleerd. Vanuit hun huisje liepen ze door de tuin naar de top van de zandheuvel en zagen daar tegen de grootste bunker een rij mannen staan. Het waren Van der Meer en de 3 getuigen. Onder hen, aan de voet van de zandheuvel stonden 6 a 7 soldaten met het geweer in aanslag. Maarten mocht van zijn moeder niet kijken. Hij moest zijn handen voor zijn ogen doen , maar ja, wat doe je als je zo klein bent en je moeder zegt dat het niet mag ? Maarten zag , dat Van  der Meer neer viel. De anderen bleven staan. Ook zag hij nog dat de overledene werd weggetrokken. Pas vele jaren later kon hij beseffen wat er gebeurd was. Nooit werd er over gesproken . Het devies was immers : Je mond houden !

Einde citaat Joke Winkelhorst